“Җиңү поезды”  акциянең төп максаты – Икенче Бөтендөнья сугышы елларында совет халкының батырлыклары турында тарихи дөреслекне саклау йөзеннән хәтер сагында тору, совет армиясенең Бөек Җиңүгә керткән өлеше турында сөйләп,  аны яшь буынга җиткерү. Тарихи поезд 2020 елда безнең станциядә туктаган иде инде. Илкүләм масштаблы бу чара безнең шәһәр һәм тирә-як төбәкләр өчен онытылмас бер вакыйга булган иде, быелгысын да  дулкынланып көттек. Иң элек, көне килеп җиткәнче, Нократ Аланы шәһәр администрациясе һәм  “Россия тимер юллары” ачык акционерлык җәмгыятенең Горький тимер юлы  өлеше җитәкчелеге тарафыннан оештыру эшләре буенча сөйләшүләр алып барылды. Тимер юлына кагылышлы бар нәрсә минуты-секунды белән тәңгәл килерлек төгәллек сорый. Шул ук вакытта куркынычсызлык чаралары да гадәттәгегә караганда да җитдирәк булырга тиеш, ни дисәң дә, вокзал яны кебек зур булмаган мәйданда меңнәрчә кеше булыр дип көтелә.

Мин килгәндә, поезд килергә әле ярты сәгатьләп булса да, кеше күплегеннән перронга үтәрлек түгел иде. Шулай да, кысыла, кысыла булса да, вокзал алдына үттем. Анда шәһәр җитәкчелеге, ветераннар оешмасы вәкилләре  басып тора иде инде,  һәвәскәр артистлар чыгыш ясарга әзерләнә. Вокзал сәгатенең зур теле минутларны саный, халык поезд киләсе яктан күзен алмый көтә. Менә паровоз гудогы тавышы ишетелде, тынлы оркестр “Прощание славянки” маршын уйный башлады һәм, сызгыра-кычкырта, бик каты төтенләп, Җиңү поезды килеп туктады.

Күзләрем яшь белән тулды. Мин генә түгел, олы яшьтәгеләрнең күбесенең күз төпләрендә яшь иде… Ә яшьләр, бер-берсен этә- этә, телефоннарына моны төшереп калырга ашыга. Яшьләрнең күплеге сөендерде. Бер егет исә, янындагы кызны, сөйгәнедер инде, җилкәсенә утыртты.  “Җиңү көне белән!” дип язылган паровоз чәчәкләр белән бизәлгән, аның артында электровоз, аңа исә ачык платформалар тагылган. Платформаларда Җиңү юлларын таптаган  танк, легендар “Катюша”, артиллерия туплары. Товар вагоны ишеге ачык, аннан солдат боткасы тараталар.

Солдат боткасы дигәннән. Күп кеше, күрмәгәндәй, шунда ашыкты. Состав беренче юлда, перрон тар гына, менә кеше бөялде, менә кеше бөялде! Шул кеше ташкымына ияреп, мин дә шунда барып кердем. Әле күптән түгел генә этеш-төртеш вакытында зыян күрмәс өчен үзеңне ничек тотарга кирәк дигәнне укыган идем. Кулларны йодрыклап күкрәк турына куярга кирәк икән, болай иткәндә күкрәк читлеге саклана, сулыш алыр мөмкинлек була. Минем янымда гына 4-5 яшьлек баласы булган хатын. Кулында телефон, шул этешкә карамый кем беләндер сөйләшә, кысалар мине монда ди,авызында сагыз. Мин аңа телефоныгызны куеп, балагызны саклагыз дим. Ул, сагызын чәйнәгән килеш миңа бер генә карады да, сөйләшүен дәвам итте. Мин баласын алдыма бастырып, шул     этешле җирне чыкканчы саклап бардым. Шуның өчен шушы тыгын җиргә кергәнмендер инде, кем белә? Бу чараны оештыручылар моның хәтле кеше килер дип көтмәгәндер инде.